Zespół suchego oka jest wynikiem zaburzeń warstwy wodnej filmu łzowego. Powoduje ono nadmierne parowanie łez, a w konsekwencji uszkodzenie tkanek oka.
Pojawia się częściej u osób:
– z alergiami,
– chorujących na cukrzycę,
– z zaburzeniami hormonalnymi, w tym u kobiet stosujących antykoncepcje hormonalną i w okresie okołomenopauzalnym
– stosujących leki przeciwhistaminowe i moczopędne
– pracujących dużo przy komputerze,
– palących papierosy,
Głównymi objawami są: pieczenie, uczucie piasku pod powiekami, zaczerwienie, łzawienie, a nawet światłowstręt.
Podstawowymi badaniem diagnostycznym ZSO jest test Schirmera, ocena powierzchni spojówki w lampie szczelinowej po zabarwieniu fluoresceiną oraz test czasu przerwania filmu łzowego.
Leczenie polega na stosowaniu kropel uzupełniających niedobór łez, czyli tzw. sztucznych łez. Można je stosować zawsze gdy odczuwamy suchość oczu, nawet kilka razy dziennie. Najlepiej by były to krople nie zawierające konserwantów, dzięki czemu unikniemy możliwości dodatkowego podrażnienia oka. Sztuczne łzy bez konserwantów w tradycyjnych opakowaniach nie należy stosować dłużej niż miesiąc od otwarcia.
Dodatkowym zaleceniem w leczeniu zespołu suchego oka jest oczyszczanie brzegów powiek: rano i wieczorem, także u mężczyzn. Poza tym należy ważne ogrzewanie powiek, za pomocą specjalnych kompresów. Warto zadbać o prawidłowe nawodnienie organizmu oraz nawilżenie powietrza w pomieszczeniu w którym pracujemy.
W trudnych przypadkach stosuje się zatyczki zamykające punkty łzowe. Zmniejszają one odpływ łez, dzięki czemu gałka oczna jest lepiej nawilżona.