Jaskra, chociaż często przebiega bezobjawowo, prowadzi do nieodwracalnej utraty wzroku. Dlatego tak ważne są regularne wizyty u okulisty w celu jej wczesnego wykrycia.
Jaskra to grupa chorób oczu polegająca na uszkodzeniu nerwu wzrokowego – zwoju włókien nerwowych przenoszących sygnał z oka do mózgu. Często przyczyną uszkodzenia jest nadmierny wzrost ciśnienia wewnątrz gałki ocznej. „Jaskra to neuropatia nerwu wzrokowego o nieznanej jak dotąd przyczynie, która nieleczona nieuchronnie prowadzi do utraty widzenia. Dlatego tak ważne, jest wczesne jej wykrycie i podjęcie właściwego leczenia.
Jaskra jest często nazywana cichym złodziejem wzroku, ponieważ do uszkodzenia nerwu wzrokowego dochodzi stopniowo, przez co ludzie nie zdają sobie z niej sprawy. Okresowo mogą wystąpić bóle gałek ocznych, bóle głowy, zamazanie widzenia, tęczowa aureola wokół źródeł światła, ale często te symptomy nie są kojarzone z chorobą oczu. Gdy pacjent zaczyna zauważać, że z jego wzrokiem dzieje się coś niedobrego, np. że nie zauważa przedmiotów znajdujących się po bokach, strąca je lub potyka się o nie (tzw. widzenie tunelowe), często choroba jest już w bardzo zaawansowanym stadium.
Diagnostyka jaskry nie jest sprawą prostą, wymaga wielu badań i często kilku wizyt u okulisty. W Polsce problem jaskry dotyczy ok. 800 000 osób, ale każdy powinien przynajmniej raz w roku przejść pełne badanie okulistyczne, a osoby z grupy ryzyka nawet co 6 miesięcy.
Do czynników ryzyka rozwoju jaskry zaliczamy podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe, wiek powyżej 40 roku życia, występowanie choroby w rodzinie, niektóre choroby, tj. cukrzyca, zaburzenia krążenia, nadciśnienie, choroby serca, niedoczynność tarczycy, krótkowzroczność, hipercholesterolemię oraz np. migrenowe bóle głowy.
Co roku odbywa się światowy tydzień jaskry podczas którego na całym świecie prowadzone są działania edukacyjne oraz profilaktyczne dotyczące jaskry.
